Gen dehydrogenazy mleczanowej (LDHA)
Według aktualnej wiedzy, mleczan nie jest tylko produktem ubocznym przemian energetycznych, ale pełni trzy fukncje:
- prekursor glukoneogenezy (odtwarzanie glukozy),
- żródło energii przy braku glukozy,
- cząsteczka sygnałowa, biorąca udział w kształtowaniu pamięci oraz orientacji przestrzennej!
W badaniach opublikowanych w 2006 roku (przez właściciela firmy AGENE) we współpracy z naukowcami z Tajwanu wykazano, że wariant A genu LDHA nie występuje u gołębi ras nie-pocztowych, zaś u gołębi pocztowych wykazano wyższe częstości występowania rzadkiej formy genu LDHA u gołębi wyróżniających się w lotach konkursowych. Inne badania przeprowadzone w Polsce, Japonii oraz w ramach rozprawy doktorskiej na Tajwanie, potwierdziły te obserwacje. W ostatnich opublikowanych badaniach, które wykonano na dużej grupie gołębi młodych (313 osobników) wykazano, że gołębie LDHA-AA mogą uzyskiwać znaczną przewagę w lotach. Opublikowane ostatnio (2018) w PlosOne wyniki nad przeżywalnością gołębi w lotach konkursowych wykazały, że warianty genu LDHA sprzężone z allelem B są częstsze w grupie gołębi, które przez wiele lotów (sezonów) nie zaginęły. Autorzy sugerują jednocześnie, że inne warianty genu LDHA, sprzężone z allelem A (wariant speed) wpływają na szybkość, ale niosą większe ryzyko „zagubienia”. Tłumaczyć to może niską częstość wariantu A genu LDHA u gołębi pocztowych eksploatowanych „tydzień w tydzień” na każdym dystansie (100-1000 km).
W ofercie komercyjnej gen LDHA występuje często pod nazwą „SPEED GENE”; wydaje się, że najbardziej uniwersalne do lotów są gołębie o genotypie pośrednim AB; osobniki AA występują bardzo rzadko (1-10% osobników w populacji), choć zdarza się, że w niektórych wiodących, zachodnioeuropejskich hodowlach częstość występowania rzadkiego wariantu A genu LDHA wynosi aż 50%. Szczegółowe obserwacje poczynione przez firmy oferujące testy genetyczne wskazują, że gołębie o rzadkim genotypie LDHA-AA wykazują się cennymi walorami rozpłodowymi (źródło: www.pigen.be), i w proponowanych schematach hodowlanych sugeruje się łączenie gołębi AA z gołębiami BB, w celu uzyskania gołębi AB (100% potomstwa odziedziczy taki genotyp) zdolnych do wygrywania lotów jednodniowych.
Badania genetyczne przeprowadzone w gołębniku PIPA ELITE CENTER, w którym stosowany jest bardzo ostry system lotowania (co tydzień) wykazały, że 80% gołębi posiadało wariant A genu LDHA (www.pigen.be). Z najnowszych informacji uzyskanych bezpośrednio od belgijskich hodowców wynika, że gołębie LDHA-AB są zdolne wytrzymać lotowanie tydzień w tydzień (loty 500-700 km), przy zachowaniu pełnej formy lotowej, która umożliwia zdobywanie czołowych konkursów.
Firma AGENE realizuje aktualnie w Polsce kilkadziesiąt projektów selekcyjnych.
Gen receptora dopaminy 4 (DRD4)
Gen kodujący jeden z receptorów dopaminowych wydaje się być kolejnym, ważnym odkryciem z zakresu genetyki molekularnej gołębi pocztowych. Receptory dopaminowe występują w rożnych regionach mózgu, odpowiadają za przekazywanie impulsów nerwowych za pośrednictwem dopaminy; są aktywne głównie w obszarze mózgu odpowiadającym za emocje. Zidentyfikowana zmienność genu DRD4 przekłada się na występowanie różnych form receptora dopaminowego u gołębi pocztowych i prawdopodobne różnicowanie procesów nerwowych regulowanych przez dopaminę. Zmienność receptorów dopaminowych u ludzi i zwierząt odpowia za zróżnicowanie cech charakteru; kreatywność, zdrady, poszukiwanie nowości, odwagę, podatność na uzależnienia, mniejszą lub większą podatność na depresję i wiele innych.
W badaniach dotyczących gołębi pocztowych uzyskano statystycznie istotny wpływ rzadkich genotypów CT na ich wyniki w lotach konkursowych. Wyniki opublikowano w prestiżowym czasopiśmie branżowym Animal Genetics, uwzględniały one, poza genotypami, pełne dane rodowodowe (spokrewnienie) gołębi i aż 1380 rekordów lotowych. Wykazano, że genotypy CT genu DRD4 dawały istotną przewagę w lotach, najkorzystniejszym genotypem był układ CT-CT. Późniejsze badania i obserwacje wykazały, że bardzo rzadki genotyp DRD4-CT/CT może predysponować do wyczynów w lotach maratońskich (np. 1 As Belgii – gołąb „Elsie” De Smeyter-Restiaen posiada genotyp CT/CT w genie DRD4 i dodatkowo unikalny genotyp LDHA-AA!; źródło www.pigen.be, www.pipa.be). Co ciekawe, jedna z dwóch zmian w genie DRD4 występuje tylko u gołębi pocztowych (brak wariantu T u gołębi nie-pocztowych); w grupie gołębi tzw. krótkiego i średniego dystansu około 10% gołębi posiada wariant T, natomiast w grupie gołębi maratońskich już ponad 20%. Wydaje się, że osobniki posiadające wariant T genu DRD4 mogą wykazywać większą wytrwałość w locie, przywiązanie do gołębnika czy reakcję na motywację przed lotem.
Z informacji uzyskanych bezpośrednio od belgijskich hodowców wynika, że gołębie DRD4-CT zdobywają czołowe nagrody zwłaszcza z lotów narodowych, bardzo trudnych, o dużej rozpiętości gołębników.
Genetyczny test płci
Możliwość ustalenia genetycznej płci gołębia wynika z faktu istnienia różnic w zapisie DNA pomiędzy samcami i samicami. Test genetyczny obejmuje jeden z genów (CHD1), wykazujący zróżnicowanie; po wykonaniu analizy genetycznej mamy 100% pewność co do płci osobnika.